زیرِ دنــــــــده هایِ چــــــــرخ

به مادرم گفتم دیگر تمام شد...

به مادرم گفتم دیگر تمام شد...

تا نمیدانم آن کجای فراموشی...

به خانه ام برمیگردم.

به چرکنویس دفترم....

.....................

دوستان جانم نبودنمو ببخشید. ببخشید که کمم.

برمیگردم... نمی دانم آن کجای فراموشی..

شیوا 10 مهر 1394 ساعت 23:11

نظرات 1 + ارسال نظر

sobhi 11 مهر 1394 ساعت 11:29 http://motavalede-mahe-mehr.blog.ir

آدم پی ِ چیزی بدود، می یابدش.
یافتمت.

امکان ثبت نظر جدید برای این مطلب وجود ندارد.